Havaların güzel olduğu ve gün ışığının kanatlarının arasından süzülerek yeryüzüne ulaştığını gören ve neşeyle uçan fıkramızın kahramanı kuşumuz güzel güzel etrafına neşe saçarak uçuyormuş... Öbür taraftan motorsikletli bir vatandaş hızla yolda ilerleiyormuş. Bizim kuş tabi dünyadan habersiz güzel güzel uçuyor. Biraz alçaldığının farkına varmadığı bir zamanda motorcu son sürat karşıdan geliyormuş.. Kuş adamı son anda farketmiş ama adamın kaskına KÜT diye bir sesle çarpmaktan kurtulamamış. Motorcu hemen kenara çekerek kuşa bakmış ve sadece bayıldığını anlamış. Kuşu alıp hemen evine gitmiş ve kuşu bir kafese koyarak önüne ekmek ve su koymuş..
Oda diğer odaya dinlenmek için gitmiş..
Belli bir süreden sonra kuş yavaş yavaş kendine gelmiş..
Şöyle etrafını dikkatlice süzen bakışlarla..
Sonra parmaklıklara şöyle bir tutanarak;
Has....n motorcuyu öldürmüşüz demiş
))))